Malownicze położenie i urozmaicona rzeźba terenu okolic Bagieńca uwarunkowana jest budową geologiczną. Bagieniec leży na linii powstałego w trzeciorzędzie uskoku Bagieniec - Paszowice. Jest on północno - zachodnią granicą masywu granitowego Strzegom - Sobótka. Masyw ten, którego fragment góruje od północy nad Bagieńcem stanowi podniesione skrzydło uskoku. Jest to młodopaleozoiczna intruzja granitowa wieku karbońskiego. Część obniżona, w której rozlokowana jest wieś stanowi fragment rowu tektonicznego Roztoki - Mokrzeszowa, wypełnionego osadami młodszego trzeciorzędu i czwartorzędu.

Widoczna przed nami odkrywka geologiczna jest fragmentem linii uskoku. Na powierzchnie odsłaniają się skały granitowe zwane granitem strzegomskim. Jest to granit średnio i gruboziarnisty. Można w nim wyróżnić dobrze wykształcone kryształy minerałów wchodzących w skład głównej masy granitu, a więc kwarc, skaleń potasowy i biotyt. Cechą charakterystyczną granitu strzegomskiego jest duże nagromadzenie ziaren biotytu. Biotyt jest to minerał z grupy łyszczyków - glinokrzemian potasu, magnezu i żelaza, barwy czarnej. Dlatego granit tej okolicy jest odmianą granitu biotytowego. Odznacza się dobrymi właściwościami technicznymi, jest eksploatowany w licznych kamieniołomach, głównie w okolicach Strzegomia. W granicie strzegomskim występują liczne żyły kwarcowe, w których można spotkać dobrze wykształcone kryształy przeźroczystego kwarcu, zwanego kryształem górskim.

stanowisko nr 4