Co każdy powinien wiedzieć o przemocy?
Przemoc w domu
Dom – to słowo kojarzy nam się z miejscem, w którym możemy się schronić, z miejscem bezpiecznym pełnym ciepła, miejscem w którym możemy odpocząć lub po prostu porozmawiać z ludźmi których kochamy, lecz nie zawsze tak jest. Zdarza się jednak, że niektórzy niechętnie wracają do domu. Budzi to w nich lęk
i ogromne zniechęcenie…
Najczęściej przez wiele dni panuje spokój, gdy nagle z błahego powodu np. jedynka w szkole i wybucha awantura. Najczęściej ogranicza się ona do słów, ale zdarza się, że dochodzi do rękoczynów. Ktoś pomyśli: „To nic, każdy czasem dostaje od rodziców, ale jeśli zdarza się to często Tobie lub Twojemu rodzeństwu oznacza to,że w Twojej rodzinie panuje przemoc. Zadajemy sobie pytanie:
SKĄD TA AGRESJA?
Tak naprawdę nie ma na to odpowiedzi. Każdy z nas nosi w sobie trochę agresji potrzebnej do przeżycia. Czasami w żartach mówimy ,że chcielibyśmy kogoś pobić, ale ogranicza się to tylko do słów, lecz niektórzy nie poprzestają tylko na słowach. Szczególnie skłonni są do tego mężczyźni. Z natury są łagodniejsi, ale silniejsi fizycznie. Zdaniem psychologów osoby, które bija swoje dzieci, robią to dlatego , że w dzieciństwie same były maltretowane przez swych rodziców lub mają mniejsze lub większe zaburzenia psychiczne.
DLACZEGO NAJBLIŻSI SĄ OFIARAMI PRZEMOCY?
Gniew najlepiej jest wyładować w domu na osobach słabszych, np. żonie lub dzieciach.
Najczęściej osoba, która stosuje przemoc w rodzinie, w miejscach publicznych, u przyjaciół, znajomych , zachowuje się, jakby nigdy nic. Kulturalny, bardzo sympatyczny osobnik, a w domu przemienia się w bezlitosną i siejącą strach bestię.
CO MOŻNA ROBIĆ W TAKIEJ SYTUACJI?
Na pewno nie milczeć. Sami sobie nie poradzicie. Może zdarzyć się tak,że wychowawca lub pielęgniarka szkolna zauważy ślady pobicia na twym ciele, ale nie czekaj, zanim to nastąpi. Najlepiej powiedz o tym zaufanej osobie/najlepiej dorosłej/. Jeśli nie masz nikogo takiego, pozostaje ci tylko policja, telefon zaufania lub Komitet Ochrony praw Dziecka. Na pewno nie zachowuj tego w tajemnicy, ponieważ zostanie to na stałe w twojej psychice. Osoby, które doznały przemocy w rodzinie są zazwyczaj bardzo nerwowe, mają kłopoty z koncentracją i nauką, brak im poczucia własnej wartości. Często aby odbudować ich równowagę psychiczną, potrzeba długotrwałej psychoterapii.
PRZEMOC W SZKOLE
Problem przemocy w szkole jest w naszym kraju powszechny. Z dręczeniem przez rówieśników spotykają się uczniowie szkół podstawowych, gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych. Skutkiem tego są nie tylko urazy fizyczne, ale i psychiczne- poczucie odrzucenia, wstydu i niska samoocena.
Skutki psychologiczne są długotrwałe i utrudniają prawidłowe funkcjonowanie osoby pokrzywdzonej. W szkole możecie uczestniczyć w sytuacjach konfliktowych w roli ofiary, sprawcy bądź obserwatora.
Sprawcy przemocy mogą kierować akty przemocy na:
1) Rówieśników – jest jest to zamierzone znęcanie się psychiczne nad kolegami oraz krzywdzenie materialne. Jego przejawy to:
- zmuszanie do palenia, picia, brania narkotyków
- przemoc fizyczna; bicie, kopanie, zamykanie,popychanie
- ośmieszanie i zastraszanie
- wymuszenia finansowe: wyłudzanie pieniędzy, kradzieże
- szykanowanie: wulgaryzmy, szantaż , bądź groźby słowne przy użyciu także telefonów komórkowych i portali internetowych
2) Na nauczycieli i pracowników szkoły w formie:
- lekceważący stosunek, arogancja
- bierny bądź agresywny opór wobec nauczycieli
- wulgaryzmy i groźby w stosunku do nich
- odosobnione przypadki przemocy fizycznej
3) Na budynek szkolny i jego mienie:
- dewastacja sprzętu szkolnego/urywanie klamek, malowanie na ścianach, niszczenie ławek i krzeseł, niszczenie urządzeń sanitarnych w toaletach oraz kradzież pomocy dydaktycznych/
Rodzaje przemocy wobec dzieci:
- Emocjonalna – izolowanie, odrzucanie, szantaż emocjonalny
- Fizyczna – bicie, szarpanie, kopanie
- Seksualna – wykorzystywanie dziecka do zaspokojenia potrzeb seksualnych, gwałt, kazirodztwo, zmuszanie do oglądania nagości lub pornografii
- Słowna – poniżanie, dokuczanie, obrzucanie obelgami
- Zaniedbywanie – niezaspokajanie potrzeb życiowych i emocjonalnych dziecka, ciepła, czułości, uwagi.
Skutki przemocy
Skutki przemocy wobec dzieci są bardzo poważne. Oprócz uszkodzeń ciała, powoduje ona długotrwałe, czasem trwające całe życie zaburzenia emocjonalne. Ofiary przemocy w dzieciństwie tracą, często na całe życie, zdolność kochania innych ludzi i ufania im.
Dzieci żyjące w domach pełnych przemocy cierpią z powodu strachu i poczucia winy. Kochają i jednocześnie nienawidzą sprawcę przemocy. Często obwiniają siebie za to, że nie potrafią obronić przed przemocą swojej matki czy rodzeństwa.
Dzieci wychowywane w środowisku pełnym przemocy uczą się, że:
- przemoc jest najlepszym sposobem rozwiązywania konfliktów
- życie w atmosferze strachu i poniżania jest normalne
- ukochana osoba może zadawać ból
- kobiety i dzieci zasługują na to, aby je siłą „przywoływać do porządku”
Jak rozpoznać, że dziecko jest ofiarą przemocy ?
Najczęściej spotykane symptomy to:
- powtarzające się obrażenia/ślady po uderzeniach, siniaki, poparzenia, pręgi na ciele, zadrapania
- zaniedbany wygląd
- nadmiernie agresywne zachowania
- wycofanie, bierność, nieśmiałość
- wstyd przed zdjęciem ubrania
- kłopoty w nauce
- kłopoty z apetytem i snem
- ssanie kciuka
- obgryzanie paznokci
- moczenie
- płaczliwość
- nadmierna zależność od dorosłych
- strach przed dorosłymi
- trudności w utrzymaniu przyjaźni
- izolacja
- zaniżona samoocena
- problemy emocjonalne
Jeżeli podejrzewasz, że jakieś dziecko jest ofiarą przemocy
– nie lekceważ żadnego sygnału!
Gdzie szukać pomocy?
Młodzieżowy telefon Zaufania – 988
Ogólnopolskie Pogotowie dla Ofiar Przemocy w Rodzinie „Niebieska Linia”- 0-801 12 00 02
Ofiary przemocy domowej mogą również dzwonić pod numer-(022) 666 00 60.
Potrzebujący mogą uzyskać tam wsparcie psychologiczne, porady prawne oraz informacje o placówkach, które udzielają pomocy w pobliżu miejsca zamieszkania danej osoby.